دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه

تاسوعا که می شود اشک هایم جاری می شود...آشفتگی درونم را را چگونه بیان کنم؟ اینجاست که نمیدانم چه بگویم! خدا تاسوعا را ترسیم کرد تا معرفت را بشناسیم، تا عشق را بدانیم، تا فروتنی را بفهمیم، تا رفاقت ناب را درک کنیم، تا راس مردانگی را بشناسیم، تا جان فدایی ارباب را بشناسیم... پدرم میگفت 10 سال انتظار آمدنت را کشیدم و با توسل به ابوالفضل العباس (ع)، خداوند تو را به ما داد و نام ات از ابو فاضل گرفته شد... آن روز ها معنی عشق به عباس (ع) را درست درک نمیکردم و امروز در 29 سالگی در لابه لای چشمان پُر اشک مردم خاطرخواهی را می بینم که با نامش ناله ها به آسمان کشیده میشود... دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...

  جدیدا احساس میکنم تحمل فشار بیشتری پیدا کرده ام! اگر مشکلات امروز، چند سال پیش هم وجود داشت واقعا نمیدانم چه عکس العملی از خودم نشان میدادم، از خودم بارها سوال پرسیدام چرا یک زندگی آرام و زیبا برای خیلی ها سخت و پُر زحمت بدست می آید و فکر میکنند باید کنترل خورشید را هم در دست داشته باشند تا طلوع را زیبا برای روز هایشان بتابانند... بخدا آرامش در تکه نان های خرجین یک درویش عاشق است، در سنباده زدن های پسرک دوچرخه سوار است، در سوراخ درب های کلید نخورده است، در نگاه شاد کودکان کار است، در فوت های کیک تولد 50 سالگی مادر است، در نگاه مانکن های بی جان است، در ام دست نوشته ها فاضل نجفی درگاه...